Ένας ακάματος εργάτης του θεάτρου και ένας σπουδαίος
ρολίστας που παρέμενε ταυτόχρονα απλός, προσιτός και κυρίως ειλικρινής με τον
εαυτό του. Ενας άνθρωπος που μπορούσε να καυχηθεί πως ό,τι είχε πετύχει ήταν
καθαρά προσωπικό του επίτευγμα, μια και ποτέ δεν καταδέχτηκε να ζητήσει χάρη
από κανέναν.
Αυτός ήταν ο Κώστας Ρηγόπουλος, του οποίου άγνωστες πτυχές
της πολύχρονης καριέρας «ξεδιπλώνονται» μέσα από τις σελίδες της βιογραφίας του
με τίτλο «Το παραμύθι της ζωής μου», την οποία επιμελήθηκε η κόρη του Ζωή
Ρηγοπούλου και πρόσφατα κυκλοφόρησαν οι εκδόσεις Γκοβόστη. Το υλικό που
κατάφερε να γεμίσει τις σχεδόν 360 σελίδες του αναγνώσματος προέκυψε από τις
απομαγνητοφωνήσεις δεκάδων κασετών που άφησε πίσω του εκείνος μετά τον θάνατό
του.
Μάλιστα, όπως αναφέρει η Ζωή Ρηγοπούλου στον πρόλογο, οι
καταγραφές αυτές πραγματοποιήθηκαν το 1985, την περίοδο κατά την οποία λόγω
ενός σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετώπιζε ο πατέρας της ήταν
αναγκασμένος να περνάει πολλές ώρες στο σπίτι. Οπως εξομολογείται ο ίδιος σε
μια αφήγηση που συνεπαίρνει με την απλότητα και την αμεσότητά της, το «σαράκι»
του ηθοποιού άρχισε να τον τρώει από το σχολείο ακόμη. Τότε ήταν που πήρε την
απόφαση να κυνηγήσει το όνειρό του.
Οταν τελικά πήγε να γνωρίσει από κοντά έναν από τους
γνωστότερους ηθοποιούς της εποχής προκειμένου να του μιλήσει για την
υποκριτική, τον Γιώργο Γληνό, ο τελευταίος αφοπλιστικά του είπε πως το θέατρο
είναι μια δουλειά για πλούσιους που δεν έχουν ανάγκη μεροκάματου, χωρίς ωστόσο
να καταφέρει να του αλλάξει την προδιαγεγραμμένη ρότα του.
Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, ο
Κώστας Ρηγόπουλος ανέβηκε πρώτη φορά στο σανίδι την περίοδο 1953-1954 στο
θέατρο Κυβέλη με τον θίασο Δημήτρη Χορν - Γιώργου Παππά κρατώντας έναν ασήμαντο
-τουλάχιστον για εκείνον- ρόλο. Υποδυόταν έναν υπηρέτη βουβό που μετά βίας
εμφανιζόταν στο έργο. Αρχικά «κουβαλώντας» το... ψώνιο των νέων δεν ήθελε να
συμμετάσχει. «Αν ξεκινάς με την ελπίδα ότι θα παίξεις αμέσως μεγάλους ρόλους
πριν ακόμη πατήσεις το πόδι σου στο σανίδι, είσαι βλαξ» του είχε τότε πει ο
Παππάς
Ο παντοτινός έρωτας για την Κάκια Αναλυτή και ο «χάχας» Ελλη
Λαμπέτη
Στα πρώτα βήματα της καριέρας του, τότε δηλαδή που οι
θεατρίνοι ζούσαν στο «πετσί» τους το «κάθε εβδομάδα και νέο έργο», γνώρισε τη
γυναίκα της ζωής του, τη νεαρή συνάδελφό του Κάκια Αναλυτή.
ΠΗΓΗ: εφημερίδα Espresso